Artykuł stanowi kompendium wiedzy na temat drukarek 3D wykorzystujących technologię DLP.

Wśród wszystkich nowości w technologii dentystycznej jednym z najczęściej omawianych obecnie tematów jest druk trójwymiarowy (3D). Uważa się go za przełomową technologię, która może zmienić sposób wytwarzania prac protetycznych, m.in.: modeli zębów, zgryzów i dziąseł, szablonów chirurgicznych, prac tymczasowych itd. (1). Umożliwia on produkcję niewielkiej liczby prac dostosowanych do indywidualnych potrzeb przy stosunkowo niskich kosztach.

Zasada działania drukarek 3D zależy od technologii nakładania i utwardzania materiału, z którego powstają trójwymiarowe elementy. W technologii DLP maszyna dozuje cienką warstwę płynnej żywicy, a następnie utwardza ją sterowaną komputerowo wiązką światła ultrafioletowego według określonych wzorów każdej warstwy. Pod koniec procesu nadmiar nieutwardzonej żywicy jest usuwany w kąpieli chemicznej (2). Wszystkie drukarki 3D wykorzystują oprogramowanie CAM dedykowane dla technologii druku 3D, którego głównym zadaniem, poza ułożeniem drukowanego obiektu w przestrzeni drukarki oraz jego podparciem, jest przygotowanie zestawu warstw zawierających przekroje drukowanego obiektu oraz obliczenie programu druku dla drukarki. Istnieją różne rodzaje procesów druku 3D wykorzystywanych do wytwarzania, np.: stereolitografia (SLA), bezpośrednie utwardzanie światłem (DLP), nakładanie szybko zastygającego tworzywa (FDM), druk proszkowy „atramentowy”, selektywne spiekanie laserowe (SLS)/bezpośrednie spiekanie laserowe metalu (DMLS). W artykule wyjaśnione zostaną specyfikacje drukarek 3D wykorzystujących technologię DLP (przykładami takich drukarek są: Rapidshape D20, Microlay Versus, Asiga MAX) (...).

Całość artykułu przeczytaj tutaj.

Autor: mgr inż. Jakub Słoniewski, dr hab. inż. Piotr Czop, tech. Bartłomiej Patora

Artykuł przeczytasz za darmo dzięki opcji "artykułu otwartego", a czasopismo zamówisz na www.dlaspecjalistow.pl.

fot. archiwum autorów